Vivian Maier

Dun bir arkadasimla Chicago Cultural Center a sergiye gittik : Vivian Maier

Vivian Maier' in hikayesi ilginc : Kendisi bir Street Photographer, herhalde fotografciligin en anlamlisi, en zevklisi, en yasam sahidi. New York'da dogmus Avusturyali ve Fransiz gocmen anne ve babadan. Fransa'da gencligini gecirmis. Sonunda Chicago'da zengin North Shore evlerinde yasamis bir nanny. Oldukce degisik ulkeler gormus, gezmis, bir kucuk siyah kamera (eski usul, tepeden bakilan) insanlarin suretini almis. 100.000 den fazla negatifi ve 3.000 den fazla basili fotograftan cok azini kendi basmis, hepsini negatif olarak tutmus. Buyuk cogunlugu siyah beyaz cocuk, insan fotograflari. 50, 60 ve 70 lerin Chicago'sunu cok guzel aktarmis. Hayati fotograf ustune kurulu. Cok keskin bir gozu, ve muhtemelen sharp bir bakis acisi var, geometriyi iyi biliyor ve ayni zamanda insani yakaliyor, kucuk detaylari atlamiyor. Sade, basit, yalin, icten, dumduz. Kendisi de oyle bir insana benziyor. Sonra 2009 da oluyor. Negatiflerini bir genc fotografci tesadufen bir mobilya acik artirmasinda buluyor. Gorunuse gore borclari yuzunden el konulan deposunda bulunmus bu hazine.John Maloof fotograflari ders malzemesi gibi kullaniyor, ogreniyor. Ve bu hazineyi bizimle paylasiyor.
Detayli bilgi : Vivian Maier
Blog daki resimlerden biri.

Peter Pan

Nihayet sona ermeden Lookingglass'in bu oyununa yetisebildim.
Lookingglass epik tarzi bir tiyatro kumpanyasi.Watertower (evet gercekten eski su isleri idaresi binasi, hani yanginda ayakta kalan tek bina) in icinde sahnenin ortada oldugu, oyunlarin ayaklarinizin dibinde oynandigi, perdenin olmadigi, hareketlerin cok bol oldugu, ve ister istemez seyirci degil oyuncu gibi hissedilen bir tiyatro bu. Tum oyunlari muzik, gorsel solen, dans, hareket, hatta akrobasi dolu. Yani hem isitiyor, hem gozluyor, hem dinliyorsunuz, izlemek bu olsa gerek. Hatta oyuncular aralardan ciktiklari zaman zaman gelip sizden bir sey istedikleri veya yaptirdiklari icin oldukca interactive. Ortak ozellik yerlesik dekor yok, cok az dekor ve maksimum teknoloji ile oyunlar canlandiriliyor. Cok genc yetenek ve oyuncuya sans veriliyor. Bu oyunda yeni mezun veya intern cok oyuncu vardi. Genc olmalari ve fit olmalari onemli, cunku cok akrobatik sahneler oluyor. Genelde tum oyuncular cok basarili. Sadece 4 sira var, balkonda da tek sira. "Obstructed view" denilen sinirli gorunumu neyin sinirladigini anlayabilmis degilim. Sahne ortada, U seklinde oturuluyor. En guzel yani same day ogrenci bile, ucuz, $20, ama o gun alinabiliyor.
Bundan Sehrazat 1001 gece masalini, Trust ve sirki gordum, hepsi olaganustuydu, hepsini nefessiz seyrettim. Maalesef Alice in Wonderland i kacirdim.

Peter Pan

Peter Pan i konu olarak pek hatirlamiyordum, Johnny Deep'ten ne kadar aklimda kaldi ise. Ve bu hareketli filmi nasil tiyatro sahnesine sigdirabilecekler diye merak ediyordum.Inanilmaz oldu. Hepsi (Peter Pan, Thinker Bell, korsanlar ve cocuklar) havada fir donduler, tepemizde. Korsanlarin savas sahneleri tekerlekli merdivenlerle yapildi. Muzik hep vardi. Kiyafetler sadeydi. Herseye ragmen ortami kafada canlandirabildik. En onemlisi surekli bir hareket var, insan nerden ne firliycak diye aportda bekliyor.
Bundan sonraki oyunlarini iple cekiyorum, konu ne olursa olsun yaraticiligi izlemek icin, sinirlarin nasil zorlandigini gormek icin.

Ada'nin bir kiz kardesi oldu..

Tam Amerika'ya donmeden bir gun once 28 Aralik'da yakisikli yegenim Ada'nin bir kiz kardesi oldu. Bizim aile de pek kiz olmaz, bu nedenle kizlarin yeri ozeldir (ustume aliniyorum, ama bana boyle dendi hep).
Mine ve Alp'e cok tesekkur doguma ben de yetisebildigim, Yagmur'un kendisini gorebildigim icin. Yagmur'a da tesekkur daha beklemek istemeden gelmeyi tercih ettigi icin.
Artik Ada abi oldu, simdi yeni bir misafir var. Eminim cok iyi bir abi olacak, Yagmur cok sansli.

Ada ve Yagmur :

41 kere masallah!!

Yoga Now

Icimden bir ses Yoga'yi denemem gerektigini soyledi. Uzun zamandir eve yakin bir studio da Pazar aksamlari bedava (tercumesi community class) Yoga dersi oldugunu takip etmekteydim. Ama o kadar bahanem vardi ki : Mesela Pazar aksam olmasi ve genelde o saatde ya des calisiyor ya da geziyor olmam, saat 6 da baslamasi yani yemek vakti ile cakismasi (ac ayi yoga yapamaz) vs vs vs. Daha komigi bir kere gittim, kapiyi zorladim, ama saskinliktan kapi numarasini sasirmisim, La Salle in karsi tarafinda dolaniyormusum. (evet artik o kadar yakina da kendimi kaldirip gidemezsem ayip)

Bu sefer demek niyetimle evren birlesti ve bir ilan onume dustu : Yoga Now!! 

Bahane kalmadi, gittim konustum. Bir promotion varmis, hemde Yoga Intro da (kim yapicak o akrobat hareketlerini, hele benim gibi beli ariza, kaslari kisa, proportionlari bozuk biri)
Denemekten zarar cikmaz dedim. Ama hemen de belirttim : Ne meditation, ne felsefe, ne spritual, hic bir sey istemem !! Malum Hindistanla alakali hic bir seyi sevmiyorum. Zamanlama da tum yokuslaruma ragmen bir spot bulundu ve bu aksamustu gittim !!

Instructor Tina cok tatli kadin, 4 kisi vardi super! (tabi ki hepsi kadin) Tabi ki icersi tutsu kokuyordu (nefret ederim, nefesimi tikiyor)Beceriksiz halimi, suratimin ifadesini gorunce kadin problemleri anladi. Ben belim derken o problemin omuzlarimda oldugunu soyledi, daha dogrusu surtimda. Iste mide bolgemdeki stagnation in bir nedeni daha! Ve benim icin bir motivaston daha ; dogru posture yapacagim, dogru nefes alacagim, enerjimi dogru akitacagim! Ve Tina bana sevgili midem icin bir seyler ogretecek.
Ve hayirli olsun, 10 sessionlik paket aldim!!
Su an en cok omuzlarim ve belim agriyor, ama "no pain, no gain!"

10 hafta sonra aynisini yapacagim!! Ama sonra nasil toparlarsiniz bilemiyorum :))

4 Ocak Ay tutulmasi

4 Ocak da Ay tutulmasi oldu Oglak burcunda. Astroloji gurulari New Year resolutions in 31 Aralik veya 1 Ocak da degil bu tarihte yapilmasi gerektigini soyluyorlar. Ben de buna gore 4 Ocak da tum yeni yil kararlarimi gozden gecirdim, listeyi yeniden onceliklendirdim ve evrene gonderdim.

Ay Gunes ve Space Station cakistiklarinda cok guzel bir goruntu olusmus.

Guzel goruntuler icin A Millisecond Moment: When The Moon And Space Station Eclipse The Sun

Okul basliyor...

Her ogrenci gibi okulun acilmasina yakin benim de karin agrim tuttu. Bu sene asistanligini yaptigim dersin yapisi degisti. Iki yeni instructor var ve dersler online olacak. UIC de ve bizim bolumde hersey son dakika yapildigi icin semester in baslamasina 1 hafta kala pacalar tutustu. Hergun toplanti, hergun bilmem ne demosu, bana eski gunleri hatirlatti. Instructorlardan biri TR dogumlu bir Amerikali. Gaziantep de dogmus, burdan babasinin veya annesinin Amerikan base inde calistigini kolayca anlayabiliyoruz. 13 sene TR de yasamis, ama terkedeli cok olmus. Eminim Gaziantep i gorse tanimaz. Bu arkadas danismanlikdan geldigi icin uzun calisma saatlerine  ve son damlaya kadar kullanima cok aliskin. Bir TA in haftada 20 saat yasal calisma kotasi olmasina ragmen 8 saatden fazla calismayacagini bilmiyor. 3 tane session im var, 1 saat office hour. Geriye kalan 16 saatimi doldurmaya calisiyor. Alisacak burasi universite ve UIC. Eh biz de devlet TA yiz.
Bu semester lab session lar online, yani yine okula gidilecek (ki ben evden calisacagim diye cok mutlu olmustum) ama ogrencilerle yuzyuze durum yok. Ustelik birkac yeni uygulama var. Umarim biz de ogrenciler de semester ortasina kadar alisir. Olay ders anlatmakdan cok technical support  adonecek giib bir hissim var. Instructor arkadaslar o kadar rahatlar ki UIC gibi bir devlet universitesinde ogrecilerin hepsinin laptopu olmayacagi ve aslinda sadece kampusdeki 24 saat acik lablerde calistiklarini dusunmeyip, bu lablere programi kurdurmamislar. Ayrica kullanilan iki platform, ki biri resmi Kara Tahta miz, birbirinden haberdar degil, yani gradeler otomatik oalcak ama gayet manual tasinacak diger platforma. Ve bu tasima sirasinda ortak bir bilgi yok, yani universitenin resmi bilgileri ile ogrencilerin kendi tanimladiklari isimleri, username leri, emailleri tutmaz bilgiler evlere senlik sekilde eslesecek. Tam da artik teze konsatre olurum, okula gitmem derken, gozu kapali verdigim derse degil iki belki sekiz goz acip, ders calisarak vermem gerekecek. Allahtan ders alma fantazisinden vazgectim. Ders calismak zor olacak bu kis.

Borders on Michigan Avenue

Yarin (8 Ocak 2011) de Borders in Michigan Avenue deki "flagship" bookstore u kapaniyor. Bu haberi 2010 un sonundan beri biliyordum. Hatta gittim de birkac kere. Ama bilmek baska olmasini gormek baska imis. Bugun tekrar gittim. Belki ucuz kitap alirim diye. Buna benzer bir sok ve uzuntuyu State Street deki Carson Pirie Scott kapanirken yasamistim. Tamam fiyatlar yerlerde geziyor, ama standler dahil hersey satilik, terkedilmis bir mekan, negatif bir enerji. Bugun Borders da bunlari hissettim. Hicbir sey kalmamis, raflar, dolaplar, standler satilmis, ustlerinde marker var. Terkedilmek uzere koskoca Borders. Ve oyle uzuldum, oyle tuhaf, kirik hissettim ki.
Michigan ustundeki Borders in yeri cok guzel, tam Pearson ve Michigan in kesisimi. Michiganda alisveristen yorgun dusmus turistlerin, kitap alacal parasi olmayip gun gecirmek isteyenlerin, homelesslerin, ogrencilerin  bas mekani. Her turlu kitap, dergi alinip saatlerce bakilabilir, kimse git demez, satin al demez. Benim de yerlere oturup, Michiganla ayni seviyede dergi karistirmisligim vardir. 2. katta Seattle Cafe var. Kahvesi onemli degil ama, ders calismak, caddeyi kesmek icin - yer bulunabilirse super bir mekan-. Kus bakisi Michigan. Burada da cok ders calistim, arkadaslarimla bulustum. Ama Borders la ilk tanisiklik turist olarak geldigim 1998 de. Her turist gibi alisveris ve turalamadan yorgun dusup, biraz da entellektuel faaliyet yapalim diye oturmuslugumuz var. Sonra 2002 de kardesimle gelince ikimiz de ayri takilir, Borders da bulusurduk. Nasil unuturum, en onemli anilar, eve kadar yetisemeyecegimi anlayip tuvalete dalma, ve her seferinde Borders a sukran sunma. Bu olayin kisisel boyutu.
Sehir acisindan cok buyuk kayip. Koskoca Michigan da artik bir bookstore yok. Bir mola mekani eksildi. Entellektuel, okumaya merakli homeless ler icin bir durak kalkti ortadan. Boyle bakinca cok uzucu. Dedikodulara gore satislar ve kat tatminkar degilmis. Benim fikrim bookstore lar Amazon a yeniliyor ve mahalle destegi olmayan chainler icin bu durum daha vahim olacak. Neticede Borders acisindan degil, sehir, insanlar ve kendi acimdan uzgunum.

Chicago Tribune de Mary Schmich kosesinde yazmis. Closing of Borders on Mag Mile a sad chapter

Eve donus / Back to "kurkcu dukkani"

Karli, buzlu, sisli bir Amsterdam. Super kalabalik bir Schiphol Airport. Starbucks da sabah kahvalti (Avrupa'da bagel yok ne tuhaf). 2.5 saat bekleme, emailler ve telefonlar. KLM le konforlu bir 8 saatlik ucus. 2 film, deli gibi yemece. Karli, ama gunesli Chicago, ilik, guzel. 1 saat O'Hare de beklemece, immigration da firca yemece, bavul sagsalim gelmece.
Ve eve donuldu. Ozlemisim bu sehri, evi. Go Roma ya gidildi, corba ve panini klasigi esliginde early dinner yapildi. Posta check edildi, 6 aydir Comcast e 1 cent odenmedigi fark edildi, biriken borcun late charge lari zeytinyagi gibi uste cikilarak cazgirlikla sildirildi, ama borc kuzu kuzu odendi. Facebook, emailler, sms ler, "ben geldim" telefonlari. Gece 9 da yatildi, arada surekli kalkildi. 7.5 da kalkildi, bagel-cream cheese kahvaltisi icin mahalle Starbuck'ina gidildi, clearance dan iki fincan kapildi. Potash Bros' alisveris, yenilenmis, gicir gicir olmus. Yemekler pisirildi, 1 aydir ne rahatmisim, annem sagolsun. Cok caba sarfedildi, ama sucluluk duygusuna ragmen elim teze varmadi. Sacma sapan  dizilerin 3-5 bolumu atlaya atlaya seyredildi.
Eve ve sehre adapte olundu ama derse cok zor.
Ve senenin son gunu : hic farki yok digerlerinden, sokaklar ayni, hava sicacik, gunesli ve yagmurlu.Sabahtan oglene email ve facebook kutlamacalarina devam, iletisim yorgunu oldum. Gecenin planlari yapildi, alternatifler gozden gecirildi. Her arkadas grubuna farkli media dan "Mutlu Yillar" dendi. New Year resolutions ustune calisildi, dileklere enerji gonderildi. Ders calisacak vakit bulunamadi :))

2011 cok farkli olacak 2010 dan ve anildikca "ah, ne keyifli bir yildi" denecek.

May be a happy, wealthy, healthy, lucky and prosperous New Year for all of us!!

After Santa

Well! He did not come. He did not call. He did not email. He was nowhere. I don't take it personal. I'd better revisit my perception about Santa. No more wishes, just action!
Today, I packed, put a last effort to cross the bridge, saw friends and welcome my cute, little niece, little sis of Ada: Yagmur. She was born this morning and brought us rain as her name suggests. She has pink, puffy, cheeks. She has dark brown curly hair, and a lot of hair. Actually she looks like her bro, but the colors are darker. I could not see her eyes, don't know the colors. I wish she'll bring luck and wealth to the family.
I will fly at 6 pm. Thanks God Amsterdam is open and Chicago is open despite the fact that North Eastern regions are covered with snow. NY, Philly and Boston all are closed.

A Metropolis Stilled: Lessons From A Storm

With or without Santa life goes one. 3 days to go and we will have a brand new year. 

Waiting For 2011 & Santa

Dear Santa,

I have been a nice girl this year. I cooked food for friends and family. I cleaned and polished. I behaved. I studied a lot and defended my proposal. I have been generous to my students. I have even started writing, really! So, I guess I deserved a present.


I know that you are tired of riding the reindeer, listening to wishes and carrying around presents. I know that you have been circling the World last night and it might take a bit longer to come here. That's why I thought of an efficient solution: You don't need to come here. You don't need to buy me a present. Instead all you need to do is to use social networking. I'll give you the contact information of the person who can be a present himself. Once you are done with your trips, return to North Pole, fetch a hot chocolate, open your iPad and  e-mail or facebook or text him. Don't worry he is always accessible. Charm him with your Santa magic and convince him to visit me.

And in turn, I'll help you out to make this present delivery process more efficient in 2011. I'll be gladly at your service.